Nowotwory złośliwe skóry mogą powstać po jednorazo­wym, zewnętrznym zadziałaniu dużej dawki promieniowania w miej­scach, które uległy głębokim zmianom popromiennym (owrzodzenia, martwice skóry). Tego rodzaju nowotwory, stosunkowo liczne, wystę­pują u ludzi, którzy pracowali przy źródłach promieniowania (zwła­szcza rentgenowskiego) bez właściwego zabezpieczenia i w niewłaści­wy sposób.

Nowotwory złośliwe kości są związane z napromieniowa­niem wewnętrznym. Szczególnie niebezpieczne są pierwiastki promieniotwórcze wykazujące powinowactwo do tkanki kostnej. Należy do nich rad oraz niektóre izotopy promieniotwórcze strontu, zwłaszcza ⁹⁰Sr, będący jednym z produktów rozszczepienia jądra atomowego i występujący jako jeden z głównych składników skażeń promieniotwór­czych wywołanych wybuchami jądrowymi.

Białaczki. Zwiększona częstość występowania tych chorób jest niewątpliwym skutkiem działania promieniowania. Wskazują na to dane z doświadczeń na zwierzętach oraz obserwacje osób, które przeży­ły wybuchy bomb atomowych w Japonii w 1945 r. Wskazują na to również opracowania statystyczne, mówiące o tym, że dawniej białacz­ki występowały kilkakrotnie częściej u radiologów niż u lekarzy in­nych specjalności. Według niektórych danych, napromieniowanie pło­du ludzkiego zwiększa częstotliwość występowania białaczek w póź­niejszym życiu.

Mechanizm powstawania nowotworów i białaczek pod wpływem promieniowania nie jest dokładnie poznany. Sądzi się, że istotną rolę w tym procesie odgrywają mutacje somatyczne.