Ułożenie na boku z pozycji na wznak. Jeżeli chory ma leżeć na boku, plecami do nas, należy bliższą nas, ugiętą w kolanie nogę chorego ułożyć na drugiej jego nodze, a rękę położyć na dalszej stronie materaca. Następnie podsunąć jedną rękę głęboko pod pośladki chorego, zaś drugą pod plecy na wysokości łopatek i lekko przesuwając chorego do siebie, obrócić go na bok. Jeżeli chory jest ciężki, odwracają go dwie osoby, przy czym jedna podsuwa ręce poniżej i powyżej pośladków, druga zaś pod plecy.
Przy odwracaniu chorego na bok twarzą do nas należy odwrotnie ułożyć kończyny i ponad chorym włożyć jedną rękę płasko pod przeciwległy bark chorego, a drugą pod biodro.
Odwracanie ciężko chorego lub nieprzytomnego można sobie ułatwić podkładając na stałe pod cały tułów chorego złożone w pas prześcieradło lub podkład. Odwracając zwija się w wałek część prześcieradła wystającą spod chorego, chwyta w dość dużej odległości w dwóch miejscach za wałek (kończyny są już odpowiednio ułożone) i unosząc go lekko, obraca się chorego i wygodnie układa.
Ułożenie z pozycji bocznej na wznak. Z pozycji bocznej na wznak odwraca się chorego układając jedną rękę na barku, zaś drugą na biodrze chorego.
Przesunięcie chorego wyżej na poduszki. Sposób przesunięcia zależy od stanu chorego. Jeżeli chory może nam w tym pomóc, ugina dolne kończyny w kolanach, dłonie opiera o materac i brodę przyciąga do klatki piersiowej. Osoba pomagająca choremu wsuwa jedną rękę pod plecy chorego aż do przeciwległej pachy, a drugą ręką chwyta chorego pod bliższą pachę i na komendę – licząc do trzech – podsuwa chorego wyżej; chory odpycha się równocześnie stopami.
Jeżeli chory nie może nam pomóc, konieczna jest druga osoba, która podkłada ręce pod pośladki chorego; na komendę obie podsuwają chorego wyżej. Jeżeli do łóżka jest dostęp z dwóch stron, obie osoby stają naprzeciwko siebie, podkładając ręce pod chorego, chwytają się za nadgarstki i na komendę podsuwają go wyżej. Dla ułatwienia sobie tej czynności mogą oprzeć się o siebie głowami, a kolanami o łóżko.
Uniesienie górnej części ciała. Chcąc unieść górną część ciała chorego do pozycji siedzącej, odchyla się nieco bark chorego i podsuwa rękę pod głowę aż do przeciwległej pachy, drugą zaś chwyta pod najbliższą pachę i unosi tułów. Można wówczas jedną ręką podtrzymać chorego w tej pozycji, zaś drugą, wolną, poprawić poduszki.
Uniesienie pośladków. Aby unieść pośladki chorego, należy polecić mu ugiąć nogi w kolanach, zaś stopy i dłonie oprzeć o materac; podkładając ręce pod pośladki chorego, unosi się je, opierając łokcie o materac. Jeżeli pośladki mają być uniesione dłużej, jedną rękę zwija się w pięść i podkłada pod drugą rękę, ułożoną płasko na pośladkach.
Przesunięcie chorego na brzeg łóżka. Jeżeli chory nie może w tym pomóc, powinny przesuwać go dwie osoby. Po ugięciu choremu nóg w kolanach i ułożeniu jego rąk na klatce piersiowej — jedna osoba podkłada rękę pod głowę i plecy chorego (głowa chorego spoczywa na zgięciu łokciowym), a drugą rękę pod lędźwie; druga osoba podkłada jedną rękę pod pośladki, a drugą pod uda chorego. Ręce muszą być podłożone głęboko, do przeciwległego boku chorego. Jeżeli powyższą czynność musi wykonać jedna osoba, przesuwa najpierw górną, a potem dolną część ciała.