Ułożenie na boku z pozycji na wznak. Jeżeli chory ma leżeć na boku, plecami do nas, należy bliższą nas, ugiętą w kolanie nogę chorego ułożyć na drugiej jego nodze, a rękę położyć na dalszej stro­nie materaca. Następnie podsunąć jedną rękę głęboko pod pośladki chorego, zaś drugą pod plecy na wysokości łopatek i lekko przesuwa­jąc chorego do siebie, obrócić go na bok. Jeżeli chory jest ciężki, od­wracają go dwie osoby, przy czym jedna podsuwa ręce poniżej i powy­żej pośladków, druga zaś pod plecy.

Przy odwracaniu chorego na bok twarzą do nas należy od­wrotnie ułożyć kończyny i ponad chorym włożyć jedną rękę płasko pod przeciwległy bark chorego, a drugą pod biodro.

Odwracanie ciężko chorego lub nieprzytomnego można sobie ułatwić podkładając na stałe pod cały tułów chorego zło­żone w pas prześcieradło lub podkład. Odwracając zwija się w wałek część prześcieradła wystającą spod chorego, chwyta w dość dużej odległości w dwóch miejscach za wałek (kończyny są już odpowiednio ułożone) i unosząc go lekko, obraca się chorego i wygodnie układa.

Ułożenie z pozycji bocznej na wznak. Z pozycji bocznej na wznak odwraca się chorego układając jedną rękę na barku, zaś drugą na biodrze chorego.

Przesunięcie chorego wyżej na poduszki. Sposób przesunięcia za­leży od stanu chorego. Jeżeli chory może nam w tym pomóc, ugina dolne kończyny w kolanach, dłonie opiera o materac i brodę przyciąga do klatki piersiowej. Osoba pomagająca choremu wsuwa jedną rękę pod plecy chorego aż do przeciwległej pachy, a drugą ręką chwyta chorego pod bliższą pachę i na komendę – licząc do trzech – podsuwa chorego wyżej; chory odpycha się równocześnie stopami.

Jeżeli chory nie może nam pomóc, konieczna jest druga osoba, która podkłada ręce pod pośladki chorego; na komendę obie podsuwają chorego wyżej. Jeżeli do łóżka jest dostęp z dwóch stron, obie osoby stają naprzeciwko siebie, podkładając ręce pod chorego, chwytają się za nadgarstki i na komendę podsuwają go wyżej. Dla ułatwienia sobie tej czynności mogą oprzeć się o siebie głowami, a ko­lanami o łóżko.

Uniesienie górnej części ciała. Chcąc unieść górną część ciała chorego do pozycji siedzącej, odchyla się nieco bark chorego i podsu­wa rękę pod głowę aż do przeciwległej pachy, drugą zaś chwyta pod najbliższą pachę i unosi tułów. Można wówczas jedną ręką podtrzymać chorego w tej pozycji, zaś drugą, wolną, poprawić poduszki.

Uniesienie pośladków. Aby unieść pośladki chorego, należy pole­cić mu ugiąć nogi w kolanach, zaś stopy i dłonie oprzeć o materac; podkładając ręce pod pośladki chorego, unosi się je, opierając łokcie o materac. Jeżeli pośladki mają być uniesione dłużej, jedną rękę zwija się w pięść i podkłada pod drugą rękę, ułożoną płasko na pośladkach.

Przesunięcie chorego na brzeg łóżka. Jeżeli chory nie może w tym pomóc, powinny przesuwać go dwie osoby. Po ugięciu choremu nóg w kolanach i ułożeniu jego rąk na klatce piersiowej — jedna osoba podkłada rękę pod głowę i plecy chorego (głowa chorego spoczywa na zgięciu łokciowym), a drugą rękę pod lędźwie; druga osoba podkłada jedną rękę pod pośladki, a drugą pod uda chorego. Ręce muszą być podłożone głęboko, do przeciwległego boku chorego. Jeżeli powyższą czynność musi wykonać jedna osoba, przesuwa naj­pierw górną, a potem dolną część ciała.